کد مطلب:25759 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

لطفاً دربارة آيه 19 سورة يونس، كه ميفرمايد: مردم يك طايفه بيش نبودند، پس از آن فرقه فرقه شدند و اگر كلمهاي در ازل نبود البته اختلافشان خاتمه يافته و حكم به هلاكت كافران داده ميشد.، توضيح دهيد؟

اين آيه به تناسب بحثي كه در آية قبل در زمينه نفي شرك و بتپرستي بيان شده بود، اشاره به فطرت توحيدي همه انسانها ميكند و ميگويد: در آغاز همة افراد بشر امت واحدي بودند و جز توحيد در ميان آنها آيين ديگري وجود نداشت. اين فطرت توحيدي كه در ابتدا دست نخورده بود، با گذشت زمان بر اثر افكار كوتاه و گرايشهاي شيطاني، دستخوش دگرگوني شد، گروهي از جادة توحيد منحرف شدند و به شرك روي آوردند و قهراً، جامعة انساني به گروه مختلف تقسيم شد; گروهي موحد و گروهي ديگر مشرك شدند.

كلمه در آيه فوق، اشاره به سنت و فرمان آفرينش، يعني آزادي انسانها است كه از آغاز چنين سنتي حاكم بوده است; زيرا اگر منحرفان و مشركان بلافاصله مجازات شوند، ايمان موحدان تقريباً جنبة اضطراري و اجباري پيدا ميكند و حتماً تحت تأثير ترس و وحشت قرار خواهد گرفت، در حالي كه، چنين ايماني نه مايه افتخار است و نه دليل بر تكامل، خداوند، اين داوري و كيفر را بيشتر براي سراي ديگر گذاشته است، تا نيكوكاران و پاكان آزادانه راه خود را انتخاب كنند.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتا... مكارم شيرازي و ديگران، ج 8، ص 252، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، استاد محمدجواد حجتي كرماني، ج 10، ص 49، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي.)